10. Fecr - Tan Vakti Süresi

1.Yemin olsun tan yerinin ağarma vaktine, on geceye, çifte ve teke, yola koyulduğu zaman geceye. 2.Nasıl, bunlarda akıl sahibi için bir yemin var mı? 3.Görmedin mi ne yaptı Rabbin Âd kavmine? Sütunlarla dolu İrem'e ki beldeler içinde onun benzeri yaratılmamıştı. Ve ne yaptı vadide kayaları oyan Semûd kavmine ve kazıklar sahibi Firavun'a. Bunlar, ülkelerde azıp zulmetmişler, oralarda bozgunu çoğaltmışlardı. Bu yüzden Rabbin, üzerlerine azap kamçısını yağdırıverdi. Çünkü Rabbin tam gözetleme yerindedir ve tam bir biçimde gözetlemektedir. 4.İnsan böyledir; Rabbi kendisini deneyip de ona cömert davranır, nimet yağdırırsa: "Rabbim bana ikramda bulundu!" der. Ama Rabbi onu sıkıntıya uğratıp rızkını ölçüye bağlarsa: "Rabbim bana ihanet etti!" der. Doğrusu şu ki, siz yetime ikramda bulunmuyor, yoksulun doyurulmasını teşvik etmiyorsunuz. Mirası derleyip toplayıp yiyorsunuz. Malı, devşirip depolatacak bir sevgiyle seviyorsunuz. İş böyle gitmeyecektir!   5.Yer birbirine çarpılıp dümdüz hale getirildiğinde, Rabbin gelip melekler saf saf dizildiğinde, o gün cehennem de getirilir. İşte o gün düşünüp anlar insan ama düşünüp hatırlamanın ona ne yararı var! Der ki: "Keşke şu hayatım için önden bir şeyler gönderseydim." O gün hiç kimse Allah'ın azabı gibi azap edemez. Ve hiç kimse Allah'ın vurduğu bağ gibi bağ vuramaz. 6.Ey sükûna kavuşmuş benlik! Razı etmiş ve razı edilmiş olarak, dön Rabbine ! Gir kullarımın arasına! Gir cennetime!